Niosą fale

życie to łódź
którą niosą fale..
gdy żagle są rozpięte
jak skrzydła ptaka

miłość to tęsknota matki
i obolałe jej serce
które pozostało w gęstym lesie
bo dziecko zgubiło drogę do domu

i na wołanie nie odpowiada
duma przez nią przemawia
a na rozstaju dróg stoi cisza
trudno jej się nagiąć

lecz nadzieja do serca
w ciemności powraca
to jest najważniejsze

bo kiedy wiatr
nad morzem cichnie
to tak jakby człowiek
był wyzuty z duszy

do czasu
gdy z nieba przyjdzie sygnał
i wiatr żaglami poruszy
cieszy się dusza matki
bo wierzy
że miłości nic nikt nie skruszy
ona jest jak woda źródlana

wystarczy nią zwilżyć usta
a trafisz do portu
gdzie matka czeka
wtul się jej w ramiona otrzyj łzy
powiedz wybacz
tu była pokora moja
tylko potrzebna

mamo kocham cię


Autor Wadi

autor

waldi1

Napisany: 2016-09-28 Dodano: 2016-09-28 00:02:47

Ten wiersz przeczytano 975 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie