....No Name....

Wokoł drzewa sa zielone,
Ich galezie rozszerzone,
takie kruche i zmeczone
Blaskiem slonca podkreślone.

Są też takie,
bez liści bez igieł,
takie same są dla siebie
ich gałęzie kruche Kręcone ku niebie.

Wyciągaja sie co dnia,
na porannej rosy szczycie
i tak jak drzewa
ja chcial bym spędzić życie.

Stojac w miejscu nieruchomo
czasami wiatr powieje nimi
są wtedy szczesliwe
szczęśliwe w tej chwili

Kończy sie wiatr
i cisza nastaje
codzienny smutek
na drzewach zostaje.

Jestem czlowiekiem
czlowiekiem z uczuciami
jestem jednak nikim
stojac pod dzewami.

Jednak nie maja wyjscia
stoja tu wkopane
i od czasu do czasu
kroplą z nieba podlane.

Byc tak jak drzewo?
stac w samotności?
i czekac aZ spruchnieje?
i runie w calosci?

Lecz tak sie nie stanie
tak byc nie moze
jestem wieziony
pod zycia nozem

Czlowiek zyje siedem razy
ja jestem pierwszego w polowie
reszte zycie spedzic jak dzewo?
niestety.. tak raczej nie moge...

Przepraszam za bledy ale mam dyslekcje i dyskortografie ...;/:(

autor

No Name 87

Napisany: 2006-03-07 Dodano: 2006-04-25 22:30:40

Ten wiersz przeczytano 668 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie