Nostalgia
Boze jak mnie gniecie
W dolku kolo serca.
Choc walcze z tym przeciez -
Na wskros mnie przewierca
A jeszcze do oczu
Slone oceany
Naprzemian wciaz tloczy
Wodospad wezbrany.
Odpoczac, nie myslec,
Zapomniec na chwile,
Tak wytrwac bez ruchu,
Bez uswiadomienia
To jedno co moge
I az nadto tyle
Potrzeba, by znalezc
Chwile ukojenia.
Oszustwem wszystko,
Glupim urojeniem.
Ku nowym niestety
Nie sklaniam sie wnioskom.
Choc to serce wyrwe,
Na drobne rozmienie,
Nie wyrwe z siebie
Wraz z nim Ciebie - Polsko...
Moze to brzmi patetycznie, ale tylko ludzie skazani na obczyzne potrafia naprawde zrozumiec dramat oddalenia.
autor
Betty Morris
Dodano: 2008-03-12 14:01:51
Ten wiersz przeczytano 480 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Zapisane Wojtku.
Dziekuje Ci za pomoc.
Zmykam na chwile
Oo, tu julka56(*) byla
Na obczyznie ciezko....jest.
Wzrusza, nie tylko Polonię...
Dla mnie to brzmi ślicznie, Tęsknota wylana z serca
pięknymi słowami. Zawsze tak bardzo chciałam wyjechać
do Ameryki jak byłam młoda. Ale po przeczytaniu tego
wiersza myślę że jednak na obczyźnie jest smutno. Może
wrócisz do kraju.
Aż poczułam twoją tęsknotę w sercu, tak wyraziście
przedstawia ją wiersz.