Nowego czas
Idziemy znaną
drogą a jednak
inną nową
W mglisty
poranek ubrani
wleczemy
bagaż doświadczeń
Łapczywie chłonąc
słowa aksamitne
W górskim strumyku
szemrzące strzępy fal
Otaczające piękno
nieskażone
fałszywym akordem
Strzępek poszarpanego
obrazu zamaże czas
A my?
Znajdziemy
złoty klucz
otwierający
szczęścia raj...
Wiosna budzi do życia... nawet jak w zimę ubrana...
autor
zmegi
Dodano: 2018-03-20 16:19:48
Ten wiersz przeczytano 1697 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (80)
Życzę owocnych poszukiwań.
Wiersz niosący nadzieje na lepsze jutro.
Ładna refleksja.
Pozdrawiam:)
Marek
ten złoty klucz już by się przydał otworzyć drzwi
wiośnie
serdeczności :)
Wiosna już zapukała...do naszego wnętrza takrze, czas
na uczesanie myśli i poszukanie klucza
do...szczęścia...
pozdrawiam serdecznie
Oby spełniło się marzenie...
Miłego popołudnia:)