Obietnica
Dla Ester i innych my psiaciół...
Przychodzisz na mój grób,
Pod osłoną nocy,
W ręku trzymasz różę.
Twój czarny płaszcz powiewa na wietrze,
Każda łza obietnicy kwiatem jest,
Zaufaj mi i nie płacz więcej.
Wrócę i przytulę cię,
Pokażę że warto żyć,
Jaki błąd popełniłam zabierając je
sobie.
Pamiętaj,
Wrócę bo nie umarłam,
Wrócę bo tylko odeszłam...
...żeby zawsze pamiętali o tym że ja nie mogę umrzeć...mogę odejść...
autor
Skrzydlata
Dodano: 2004-09-03 20:50:05
Ten wiersz przeczytano 473 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.