W oczekiwaniu na blask
29 cykl - Przestrzeń ponadczasowa
usiadł na ławce
nad brzegiem rzeki
zamyślony
aby rozplątać myśli
przygnębiony
bo utracił nadzieję
opadły emocje
poczuł bezsilność i otępienie
kamienie z rzeki
kusiły do siebie
niewidzialne ramiona
wciskały w ławkę
stanowczym pozostań
zapadła noc
gwiazdy usnęły
na granacie nieba
tylko on na straży
oczekiwał cierpliwie
wypatrując
w ciemności blasku
10.04 – 11.04.2008.
Komentarze (47)
dziękuje za wszystkie komentarze i uwagi - dobrej
nocki
pozdrawiam
Trzeba być cierpliwym
No bo koniec z końcem
To po każdej burzy
Zawsze wyjdzie słońce:)))
Piękne pozdrowionka od Tomka:)))
niestety nie wszystko potrafimy i jesteśmy w stanie
rozplatać
pomimo chęci
Te poplątane myśli, im bardzie nam zależy na
rozplątaniu, tym one bardziej skłębione. Pozdrawiam
Karolu:)
Ładnie, Karolu. Podoba mi się ten poetycki opis
przeżyć peela.
Pozdrawiam:).
Ladna refleksja o czekaniu:)
Pozdrawiam:)
-- warto posiedzieć, porozmawiać.. ot tak sam ze
sobą, rozwikłać, rozplątać, wyprostować, odzyskać
nadzieję... - pozdrawiam serdecznie z nutką refleksji
w tle, przez moment to j siedziałam na tej ławeczce...
krzemanko, wielka niedźwiedzica - oczywiście -
wciskały - dziękuję poprawiając jedno ominąłem inne -
pozdrawiam
Zadumana refleksja z malutką nadzieją:))
Czy zamiast "wciskamy" nie miało być "wciskały"? :)))
Masz literówkę we "wciskały":)
Ładnie o czekaniu na promyk nadziei.
Pozdrawiam.
krzemanko - przekonałaś mnie zmieniłem - dziekuję ze
mnie czytasz - bardzo cenie Twoje komentarze -
pozdrawiam
Karolu, zrobisz jak uważasz.
Opadły emocje znaczy tyle samo co minęły emocje. W
obecnym zapisie czytam tak: minęły emocje, minęło
otępienie i smutek, ale może inni czytają inaczej.
Pozdrawiam.
Bardzo ładnie i z troską o człowieku w potrzebie.
Pozdrawiam serdecznie.
Jak to dobrze, że niewidzialne ramiona wciskały w
ławkę z tym stanowczym zostań!! No bo zostań!!!
Pozdrawiam cieplutko Karolu :)