Oda do Grażyny
Oda do Grażyny
Moja siostra i jedyna,
Co na imię ma Grażyna.
Ona jedna mnie rozumie,
I wysłucha w zadumie.
Gdy mi smutno mnie pocieszy,
Z pomocą do mnie śpieszy.
Choć ma swoją własną rodzinę,
Poświeci mi nie jedną godzinę.
Taka siostra to skarb świata,
Co kocha zawsze swego brata.
Niema dla niej żadnej bramy,
Dla niej brat jest ukochany.
Dla mojej siostry Grażyny z Zabrza
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.