Oddaj mi!
Życie ciągle nas zaskakuje, czasem mile, a czasem cierpienie zadaje, pogodzić się z losem lub walczyć-nic innego nam nie pozostaje.
Odgrodzeni od siebie
ścianą milczenia
błądzimy w mroku życia-
po tęsknoty wspomnieniach,
gdzieś na szlaku życiowej drogi
zgubiliśmy siebie i swoje marzenia.
Już swego wspólnego losu nie odnajdziemy
oddechu snu Twego na swej skórze
też nie poczuję,
poranek przy Tobie już mnie nie obudzi
zabierz mi jeszcze wspomnienia
a oddaj wiarę w ludzi.
Komentarze (4)
Nie zaluje ani jednej sekundy, ktore poswiecilem
czytajac Twoj wiersz. Bez zbednego slodzenia, jest
dobry, masz cos do powiedzenia, wiec rob to :).
Pozdrawiam
Wiersz bardzo ciekawy. Poruszający ważne sprawy ujęty
w przyjemny sposób. Udany wiersz.
Wspaniały wiersz...chwyta za serce...bardzo mi sie
podoba! pozdrawiam:)
Wszystko dobrze, świetny wiersz, bardzo dobrze dobrane
rymy. Tylko "mie" popraw na "mnie" i wszystko będzie w
idealnym porządku. Pozdrawiam