odnalazłem
odnalazłem swój skarb
odnalazłem swoją drogę ,
którą bez końca kroczyć chcę
odnalazłem siebie ,
gdyż pokochałem cię
Warszawa,1.2.2010
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2010-02-23 07:41:09
Ten wiersz przeczytano 424 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Wszyscy piszą dużo o miłości, ale mam wrażenie, że to
nie miłość lecz uzależnienie, albo więzienie ...
Przecież to co piszesz to nieszczęście. Odnalazłem
siebie gdy pokochałem cię ... To świadczy o braku
osobowości, indywidualności i Ciebie. Kochać i dawać
miłość można tylko wtedy gdy samemu się jest nią
przepełnionym ... Jeśli jej nie masz w nadmiarze to to
co dajesz to ból i krzywda, a i bierzesz podobnie ...
Człowiek spełniony jest zdolny do miłości, a wszystko
inne to uzurpatorstwo, blaga, chcica, pożądanie, chuć,
zaborczość i wiele wiele innych słów można tu użyć,
ale z pewnością nie miłość. Powtarzam tylko człowiek
spełniony, znający swoją wartość i szczęśliwy może
dać miłość i szczęście, a wszystko inne uzupełnianie
swoich braków i wypełnianie pustki ...
Pomyśl nad tym
Pozdrawiam
Tak, siła miłości...
odnalezienie prawdziwej miłości nadaje sens życiu..
jak wpis do pamiętnika
Odnajdują drugą połówkę dopiero zaczynany sobie zdawać
sprawę z tego jak bardzo niekompletni wcześniej
byliśmy ;)
Panie Rudnicki, no jak można obojętnie pisać o tym, że
odnalazłem skarb, drogę i siebie, poprzez miłość - w
klimacie obojętnym? Toż to żywy romantyzm...
Pozdrawiam :). Wściekłabym się będąc skarbem!