Ojczyzno moja wymodlona
Ileż to razy kraju mój gnębiono Cię, rozszarpywano. Nie upadłaś. Jesteś NASZA, wymodlona, naszym wnukom zostawiona...
Nikt piękna mego kraju w mym sercu nie
zmieni.
Kocham Go w białej szacie śniegu i drzew
zieleni,
kocham Go w pieśniach i modlitwach
żarliwych
moich ojców, dzieci i wnuczków
urodziwych.
Dziś tęsknie za Tobą, ślę Ci
pozdrowienia
do przepięknych Mazur, gdzie pachnąca
ziemia,
do jezior, w których niebo i lasy swe
piękno przegląda,
do rogatego księżyca, co zakochanych
podgląda.
Kocham ten kraj, tam ziemia żyzna, pachnąca
tam jodły i świerki pną się wysoko do
słońca.
Kocham to słońce w jaskrawym różu
zachodzie,
które nim zajdzie to zawsze przejrzy się w
wodzie.
Kocham i tęsknię.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2016-12-13 16:18:07
Ten wiersz przeczytano 1847 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
...Do kraju tego tęskno mi Panie...
Pisząc ten wiersz płakałam. Pozdrawiam Was serdecznie.
Przepiękny, bardzo przyjemny w czytaniu wiersz :) Na
pewno do niego jeszcze wrócę :D Pozdrawiam serdecznie
+++
Odwiedź nas jak najprędzej.
wzruszające wyznanie miłości do Ojczyzny
dla mnie również piękny, wzruszyłaś,
pozdrawiam
Wiersz wzruszająco wpisuje się w dzisiejszą datę.
Przypominając, że są wartości najświętsze.
Piękny wiersz pozdrawiam
i ode mnie - ogromne brawa!
Piękny...Składam dłonie do oklasków...(: