Okrawki moich wspomnień

Czemu dziś tęsknota ogniem we mnie płonie. Do Mazur, do Polski zawsze tęsknie do niej...

To okrawki zdarzeń zasuszone w wierszach,
dziś błądzą po świecie po mojej przeszłości
i zbieram wspomnienia jak poziomki w koszyk
szukam w nich kropelek dziecięcej słodkości.

A moje wspomnienia wciąż są kolorowe,
szalej wyobraźnio, ważne każde słówko,
chwytam chwile piękne, co utkwiły w głowie,
żyj pamięci moja, przeszłości pocztówko.

A najczęściej tęsknię do mych lat młodości
do tych pól, ugorów, gdzie makiem czerwienią,
co wróżyły zbożom piękny plon, dorodny
i tych łąk kwiecistych utkanych zielenią.

Gdzie pamięcią sięgnę, wszędzie widzę matkę
i jej smutne oczy, spracowane ręce,
przy długiej spódnicy dzieciątek gromadkę
i ten smutny widok jak odeszła w męce.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2017-09-16 Dodano: 2017-09-16 17:17:53

Ten wiersz przeczytano 2398 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Rodzina Okazje Imieniny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie