Okruszek

z przyjemnością przeczytałam:)

MMPR - jest szkic na mocny wiersz, wiersz o
kształtowaniu się osobowości na przestrzeni długości
życia, ale w niektórych miejscach aż się prosi o
dopracowanie.

Na tym odcinku bym co nieco drasnęła.
Sukces – udało się.
A teraz rzeczywistość,
już tylko do przodu,
acz nierównomiernie,
płynie z losem własnym
a czas robi swoje.
Nieświadomy próbuje
brać garściami,
bez zahamowania.
Stawia na swą mądrość,
zdarza się - mataczy.
Walczy dobro i zło,
ma wybór, albo nie.
Zależy od Boga
czy od nas samych?
Zachłysnęło się sukcesem,
zbiorem czyich plonów?
A co jeszcze mu zostało -

[...]lepiej być oseskiem.

Tyle mądrości zawartych w wierszu, od wczesnego
dzieciństwa po starość...ze znakiem zapytania na
ostatniej drodze:-)

kiedyś na czworaka, takie raczkowanie, nim dojdzie do
kołyski
dorosłym się stanie.
A później już tylko z górki.
Ach ten cholerny czas.

Pozdrawiam serdecznie

Pięknie i refleksyjnie. Często wracamy do kraju lat z
dzieciństwa. Różnie było, ale wspomnienia są.
Pozdrawiam.

Życiowo i refleksyjnie.
Ech ta starość.
Pozdrawiam:)

Ładny.Miło przeczytać i mądre przesłanie.Pozdrawiam.

Po przeczytaniu wiersza całe swoje życie mam przed
oczami, cofnięcie do dzieciństwa wywołało uśmiech na
twarzy. Dziękuję i pozdrawiam :)

Ładny wiersz, życie opisane
I nikt nie mówił, że będzie lekko
Pozdrawiam Mario Magdaleno

To prawda nikt nie mówił .. Ale damy radę ..

bardzo refleksyjny z mądrym przesłaniem - nikt nie
dawał gwarancji że będzie lekko :)

bardzo ładnie

Docierająca refleksja...
+ Pozdrawiam