On
ku refleksji
błękit głębi
szum muzyki dźwięcznej
pierwsze piękno
ku zielonej otchłani wpatrzony
On
mały
głośny
niepozorny twór
nad nim błękit
limit
zarazem
nieodkryty bezmiar wszystkiego
a on cieszy się że podbił
księżyc
mały
głupi
nieistotny
pył
Mały Książę
każdego z nas
autor
meg20
Dodano: 2009-08-08 22:48:21
Ten wiersz przeczytano 620 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
dziecko w nas i obok nas. Ile go jeszcze zostało?
Pozdrawiam:)
On-czyli człowiek(głośny niepozorny twór), odkrywca
nieznanych lądów, tajemnic, Mały Książę, heh ;)