Ona

W ciebie z nadzieją wpatrzona,
Ta niegdyś niewzruszona Ona,
Przez życie mknie jak najjaśniejsza błyskawica,
Pani swego świata, istna lwica...

W oczach Twych dostrzega głębię czekoladą skąpaną,
Wcześniej jej tak obcą i nieznaną,
Dotyk tak pełen anielskiej czułości,
Odrywa ją w przestworza, w krainę miłości.

Twego głosu na pamięć uczy się powoli,
Drży w ciche dni, bojąc się, że znów zaboli,
Cios zadany jej w serce przez kolejną jej miłość największą,
Która miała być cudem świata, a stała się udręką najpiękniejszą...

autor

Topolka

Dodano: 2009-03-31 10:49:12

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie