W oparach tęsknoty

Wiersz napisany w duecie : pierwsza, druga oraz ostatnia strofa : /wandaw w. / trzecia i czwarta strofa : Remi S

Wiersz zdobył wyróżnienie - Złotego słowika
w warsztatach z humorem w KPN na FB


W oparach tęsknoty

Z ostatnim tchnieniem MARCA na przekór PRZEDWIOŚNIU,
przyszła z ciepłym zefirkiem niczym płoche dziewczę,
w brzoskwiniowej poświacie, w zaciszu altany,
dzisiaj w wiśniowym sadzie czeka na spotkanie.

Z zielonym panem KWIETNIEM, obiecał jej przecież,
że wśród świergotu ptaków, niebawem przybędzie
z bukiecikiem żonkili, by wyznać swą MIŁOŚĆ,
i prosząc ją o rękę, rzuci świat pod nogi.

Ujrzałem ją o świcie, siedziała w altanie,
piękna była w swej szacie, tak jak błysk poranka,
uśmiechnęła się do mnie, buziaka posłała,
cudowna panna wiosna serce mi zabrała.

Poczekam, by pan KWIECIEŃ przyszedł do mnie rychło,
zmierzymy się na szpady, aż do krwi ostatniej,
będzie moje na wierzchu wiosno ukochana,
dzisiaj ja króluję, jego nam nie trzeba.

Czeka więc wciąż nieboże, wzdychając i tęskniąc.
prześliczna wizażystka, wiosenka liryczna,
a KWIECIEŃ, jak to KWIECIEŃ, znany bałamuta,
znowu plecie trzy po trzy, mydląc wiośnie oczy.


Ty-y dn. 20. 03. 2019 r.


duet autorski :
/wandaw w. /i Remi S

autor

wandaw

Napisany: 2019-03-28 Dodano: 2019-03-28 10:00:28

Ten wiersz przeczytano 1593 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Sylabiczny Klimat Wesoły Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie