osamotnione drzewo

Dobra, bardzo smutna mini,
z ludzkim odniesieniem.
Serdeczności:)

Podoba sie.:)
Pozdrawiam elka, milego dnia.

Tak jak wiekowy zniszczony życiem człowiek. Mówią o
nim samotnik, dziwak i czeka na swój czas. Bardzo
refleksyjny przekaz z dojmującą metaforą.
Pozdrawiam Ciebie elka serdecznie i dziękuję, że do
mnie zajrzałaś. Miłego wieczoru:-)

Bardzo poetyczny tekst dodaje
wierszowi uroku i tajemniczości:}

Samotność drzewa w lesie to tak jak samotność
człowieka wśród ludzi,wiersz zatrzymuje i
zastanawia,miłego popołudnia.

Smutno zapewne temu drzewu ale ma przynajmniej dużo
luzu i przestrzeni...Pozdrawiam.

Czasami czuje sie jak to drzewo. Czy nie lepiej
brzmialo by przeslonietym, ale ja sie nie znam. Wiersz
bardzo mi sie podoba. Serdecznosci.

Smutny obraz...
Miłego dnia.

Refleksyjnie, sugestywnie i ładnie :)

zaliczam się do tego samotnego drzewa...
pozdrawiam milutko i pomyślnego dnia.

ciekawe i ładne

Smutno tak być samotnym.

piękny sugestywny wiersz Pozdrawiam:))

ale ładnie napisałaś, powstał bardzo sugestywny obraz,
brawo :-)

Ale stoi, więc jest! Pozdrawiam!