Ostatani natchniony
"Ostatni natchniony".
03.09.2013r. Wtorek 10:18:00
Ostatni natchniony
Bez gestu i koncentracji
Sprawia, że jego stoicyzm
Ma warunkowanie w dziwnej
czasoprzestrzeni.
Ostatni natchniony
Poszukuje przepisu na szczęście,
Bo takie poszukiwanie to budzenie
olbrzyma,
Który kupuje czas poza oficjalnym
słowem.
Ostatni natchniony
Jest tylko woźnym
I jasna sprawa,
Że jest tylko edukowanym analfabetą,
Który został osłabiony
Poprzez wybór dziwnego systemu wartości.
Ostatni natchniony,
Iluż wśród nas jest takimi ostatnimi
natchnionymi?
Ilu z nas pragnie dotrzeć do cudzych
umysłów,
Gdy tymczasem nasze umysły są małą,
ograniczoną jednostką,
Bez idealnego systemu i wyraźnego celu.
Ostatni natchniony
Jest zwycięzcom balansującym na linie, nad
przepaścią rozterek.
Więc zróbmy nieco rabanu,
Stańmy się inspiratorami w kreacji
przetrwania
Z różańcem życie,
Bo dzień postu w Kościele i na całym
świecie nadchodzi.
Ostatni natchniony,
Ten nam współczesny,
Dodaje skrzydeł,
W kontrolowanej przemocy
Manipulowanych finansów giełdowych.
Ostatni natchniony
Nic nie doda, nic nie ujmie,
Bo do społecznej świadomości przebiły się
jakieś durnie.
A my walczmy, by nie było powrotu do
pogaństwa
I do ciągnięcia po sądach,
Nim nadejdzie sąd ostateczny i
najważniejszy.
Ostatni natchniony
Mówi wstań, bo makabra powraca,
W nowym transporcie
W ciszy i słowie,
Co jest oazą wyobrażeń o dzieciństwie
Pewnego kreatora i kompozytora
Znad globalnej cywilizacji.
Ostatni natchniony
Rozwiązał moją pętelkę
Swingu i jazzu
Na wojnie wszelkich topornych złudzeń.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.