Ostatni list

Kiedy odchodziłeś, była pełnia lata,
dobroduszne słońce łzy scałowywało.
Los bez ceregieli wszystko pozamiatał,
serce jak ten statek rozbity o skałę.

Dobroduszne słońce łzy scałowywało,
o takich nieszczęściach czyta się w dramatach.
Serce jak ten statek rozbity o skałę,
nie umiem zapomnieć, ani przestać płakać.

O takich nieszczęściach czyta się w dramatach,
uparte wspomnienia ciągle powracają,
nie umiem zapomnieć, ani przestać płakać
i w snach coraz częściej widzę cię ostatnio.

Uparte wspomnienia ciągle powracają,
kiedy nikt nie słyszy, wołam "tęsknię, wracaj!"
i w snach coraz częściej widzę cię ostatnio.
Wszystkie przewinienia zdążyłam wybaczyć.

Kiedy nikt nie słyszy, wołam "tęsknię, wracaj!".
Wyrwać miłość z serca wcale nie jest łatwo.
Wszystkie przewinienia zdążyłam wybaczyć,
możemy od nowa zacząć, z czystą kartą.

Wyrwać miłość z serca wcale nie jest łatwo,
odezwij się do mnie, jeżeli potrafisz.
Możemy od nowa zacząć, z czystą kartą,
tak niewiele trzeba, by było jak dawniej.

Odezwij się do mnie, jeżeli potrafisz.
Każdego dnia czekam, wciąż wierzę, że warto.
Tak niewiele trzeba, by było jak dawniej.
Pamiętasz? Mówiłam, że jesteś mi światłem.

Każdego dnia czekam, wciąż wierzę, że warto...
Kiedy odchodziłeś, była pełnia lata.
Pamiętasz? Mówiłam, że jesteś mi światłem.
Los bez ceregieli wszystko pozamiatał.

autor

Turkusowa Anna

Napisany: 2014-11-13 Dodano: 2014-11-13 10:51:25

Ten wiersz przeczytano 2387 razy

Oddanych głosów: 57

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie