Ostatnia nadzieja
Los rzuca jak łodzią po fali
łapię ostatni oddech,
brzeg raz blisko
to znów ginie
woda mętna zalewa,
w głębinie tonę
tu mi dobrze
tu mogę zostać
całość ogarniam ramionami
widzę nicość bytu
trwoga odeszła,
błysk ostatni światła
ciemność
i słyszę krzyk
wracaj
to ty mnie wołasz?
wyciągasz na brzeg
ciało okrywasz pocałunkami
jednak kochasz
chwytam ostatnią nadzieję
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-05-03 06:50:52
Ten wiersz przeczytano 967 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
życie smutne jest, ale i daje szansę, życie słodkie
jest. ale i daje w kość - jak to życie. (popraw
ostatni wyraz 'nadziejęęęę'.
Miłość nadaje sens może być ratunkiem.Czytając miałam
wrażenie,że zalewa mnie woda.
Niebieska Damo uwielbiam Twoje wiersze,tyle
w nich milosci i nadziei.Ten jest przepiekny+++