Ostatnie pożegnanie

Biegnij wprost do Nieba
Tego Stokrotko Ci potrzeba,
Odpoczynku i spokoju
Po życiu w trudzie i znoju.

Zły los w Ciebie uderzył
I przestałaś w Boga wierzyć,
Ale On Ci przebaczy,
Musisz tylko wytłumaczyć...

Ile człowiek wytrzymać może?
Jak żyć w ciągłej pokorze,
W potoku łez i kłopotów,
W biedzie, bez żadnych wzlotów...

Byłaś dobrą, cudowną kobietą
I choć do nieba daleko,
Biegnij wytrwale po obłokach
I popatrz na mnie z wysoka...

Pamiętają o Tobie.

autor

Ardnaskela

Dodano: 2005-01-15 00:06:33

Ten wiersz przeczytano 762 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie