Oszukani
Chcesz pokazywać piękno życia?
Istotę romantycznego obycia?
Schowaj Konrada do lamusa,
Uchroń Gustawa przed bólem życia!
I gdzie jesteś nasz mentorze?
Gdzie dziś Twoje dobre rady?
Jak żyć z ideą w sercu,
Gdy goryczy owocem pełne rajskie sady?
Nauczyłeś nas miłości
Ponad śmierć, ponad czas.
Jak więc zaistnieć na tym świecie
Gdy już nie ma większości z Was,
Gdy serca muzykę zagłusza
Nieustanny tętent pośpiechu.
Gdy na ból istnienia
Nie ma już w poezji leku?
Nawet Ty milczysz.
Ty, który roztopić serca chciałeś,
Dusze obudzić, walką ze sobą,
Ty odpowiedzi nigdy nie znałeś!
Komentarze (1)
Przeżyłem większa część swojego życia a nigdy nie
czułem się oszukanym.