Otchłań
Spadam w ciemna odchłań własnych urojeń,
Uciakam w świat marzeń o Tobie,
Żyje wciąż złudzeniami,
Pochłania mnie piekło wspomnień,
Żar mojej miłości mnie spala,
Wolność staje sie klatka,
Więźnieme z którem nie ma wyjścia,
Mysli to kłęby dymu,
Brak stabilności w wirującym wokół mnie
świecie,
Nie czuje gruntu pod nogami,
Niebo wali mi się na głowe,
Nikt nie słyszy mego krzyku...
Dusze się, umieram,
Pochłania mnie otchłań...
autor
Bunet Cukino
Dodano: 2006-11-29 18:56:00
Ten wiersz przeczytano 554 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.