ożywić nadzieję
gdy dusza boli
nadzieja pokaleczona
nad grobem stoi
z sił wyczerpana
opluta życiem
pada na kolana
skąpana w niemocy
własnego ubóstwa
szuka pomocy
światełko maleńkie
przenika w mroku
chwyta za rękę
siła nieznana
stawia na nogi
jest dziełem Pana
autor
suzzi
Dodano: 2009-03-26 22:23:05
Ten wiersz przeczytano 825 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Jak dobrze , że nadzieja nie umiera w nas do końca ,
śliczne przesłanie.
Wiersz pełen wiary. ładny.
Nadzieja jest najcenniejszą towarzyszką życia,pociesza
nas w życiu pośród trudów i krzyży, uniemożliwiając
zniechęcenie...
On zawsze ci pomoże jakkolwiek go nie nazwać
promykiem, nadzieją...
Ślicznie... Jak zawsze :) Pozdrawiam cieplutko.
wswietny wiersz o wiecejk takich poprosze:)
nadzieja jest w każdym z nas,tylko trzeba ją
obudzić"ożywić"każdy musi mieć nadzieję,na cokolwiek.
Coś w tym jest...zawsze mówię, gdy masz problem
porozmawiaj nad grobem z ukochaną osobą, a Ona
poprowadzi...
"Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei"
Jak dla mnie fantastyczne.
wiersz zwiastunem wiary Zawsze nadzieję ona tworzy
wiarę w człowieka i miłość Wiersz dobry Pozdrawiam:)