Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pac

Biała owieczka — może lekko szara
z noskiem w trzy kreski
puchata po dziurki,
gdy igła z nitką jak odległe drużki,
wypadła z pudła.
Chociaż ktoś się starał…

Ubranka równo na wynos złożone,
wciąż jeszcze ciepłe,
lecz wstyd tu zagląda.
Wśród nich w rozmiarze, co do serca przytul,
tuż przy śmietniku
w przedświątecznej porze…

Leciutka; wyszła, gdy tańczyły płatki,
skrzydła kartonu
podnosił dżinn zimy;
dywany z liści wyprzędły się, zanim
westchnienia w odwilż
zaprosił przeciwnik…

Czy w konkurencji ze zmurszałą śliwą —
tuleniem deszczot,
aż wiatr się przetrąci?
W dźwięki blaszane weselnej orkiestry
biel starła się w owcy
a śnieg… nie rozpłynął







Zdrowych, spokojnych Świąt :-)

autor

Agrafka

Dodano: 2023-12-12 08:37:29
Ten wiersz przeczytano 1241 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Dla dzieci Okazje Boże Narodzenie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (31)

sturecki sturecki

Subtelnie wyrażona melancholia. Mamy w treści białą
owieczkę, symbolizującą zapewne niewinność i czystość,
która traci swoją formę i barwę w miarę upływu czasu.
Zgrabny, czytelny utwór.
(+)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »