Pacjent Krzysiu

Chorym na pocieszenie.

A naszym pacjentom często coś się zdarza,
malutki katarek i buch do lekarza,
albo zgaga w gardle trochę połaskoce
i już wtedy pacjent bardzo się kłopoce.

Idzie do lekarza wylicza choroby
że ma problem z nerką, lub problem wątroby
źle działają płuca, serce ledwo bije,
wciska lekarzowi że już ledwo żyje.

Lekarz nie dowierza w tych chorób istnienie,
zaczyna więc badać choremu ciśnienie.
Zmierzył też gorczkę, sprawdza puls i szyję.
- Przecież pana serce jak wielki dzwon bije!

- Zbadamy więc płuca - lekarz się uśmiecha,
ależ Pana płuca dudnią jak dwa miechy.
Ile kaw wypijasz - zapytał - niestety,
masz już swoje lata więc zastosuj diety.

Koniec wszystkich badań, pacjent wstał na nogi,
nie dostał recepty gotowy do drogi,
spojrzał raz ostatni na lekarza minę
i wtedy zrozumiał że to pacjenta wina.

Wyszedł smutny na dwór myśląc o swej doli.
- Przecież tak naprawdę to mnie nic nie boli.
Rano długie biegi, wieczorem gimnastyka,
w południe znów z wnukiem za piłką pobrykał.

Chodzi sobie Krzysztof gdzieś po leśnych dróżkach
i wytrząsa tłuszczyk z obwisłego brzuszka
i wdycha w swe płuca sosnowe opary,
wierzy że zdrowieje, nie myśli że stary.

I wyciągnął rower ze starej komory,
przedtem nim nie jeździł bo myślał że chory,
ale że Danusia miała rower taki,
więc zaczęli zwiedzać wszystkie leśne szlaki.

I wtedy serduszko aż podwójnie bije.
O! Pan Krzysio poczuł dla kogo się żyje!
Wąsik podstrzyżony, nowy rower z boku
i jeżdżą z Danusią od rana do zmroku.

Raz przechodził lekarz i zagadał Krzysia:
- Co u pana Krzysiu? Jak się ma pan dzisiaj?
A coś pan zażywał, zdrów pan jak atleta.
- Doktora recepta - RUCH, DIETA i KOBIETA.

Chodzi sobie Krzysiu gdzieś po leśnych dróżkach i wytrząsa tłuszczyk a obwisłego brzuszka.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2013-04-26 Dodano: 2014-03-31 01:44:17

Ten wiersz przeczytano 1952 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie