Pamięć nie umiera...
Z prochu powstałaś....
I w proch się obrócisz...
Ale do świata żywych już nigdy nie
powrócisz...
Już nigdy nie powiesz"Kochana Mamo"...
Rodzice mają jeszcze jedną córkę...
Ale to już nie będzie to samo...
Cała Twoje rodzina,pogrążona jest teraz w
żałobie....
A to wszystko"dzięki" Tobie....
Byłaś dla nich promyczkiem radości,
Który obdarzali ogromną dawką
miłości....
Dzisiaj chowając Ciebie...
Pochowali i cząstkę siebie...
Pamięć nie umiera...
I nie umrze tak jak Ty....
Ale zostanie w naszych sercach...
I będziemy wspominać Cię przez łzy...
[']
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.