Pamięci zdradzanie Sonet
Zanim smutny płacz serca w ślad za Rudą
ruszy,
zaniosę jej raz jeszcze irysów naręcze.
Choć tęsknoty ból puszcza, wciąż więcej i
więcej -
ja ciągle ten sam żar czuję i żal noszę w
duszy.
Jeszcze w płomyku znicza lśnią twoje
spojrzenia,
których blask diamentowy jak magnez
przyciąga.
Czasem mi się wydaje że pamięci urągam -
i gubię coraz częściej z tamtych dni
wspomnienia.
Uciekam w bok ze wzrokiem, jak
onieśmielony,
w urojonych doznaniach z myśli się
spowiadam.
Wybacz Dana że jestem tęsknotą zmęczony,
a czasem mi się zdaje że Światu
zawadzam.
O przyszłości swej myślę jak grzesznik
skruszony,
i cichą skargę słyszę że miłość naszą
zdradzam.
Komentarze (26)
Stumpy, Bóg nie chce, aby człowiek do końca życia
nosił żałobę w sercu. Masz prawo do ponownego
szczęścia.
Bardzo autentyczny wiersz o tęsknocie do zmarłej żony.
Pozdrawiam najserdeczniej życząc weekendu pełnego
wrażeń.
Perła potoczyła się po moim policzku, piękny sonet
Stumpy:-)
Serdeczności:-)
Wyobraźni masz na pudy, więc za Rudą idźże
...Rudy.
Bardzo wzruszający, wręcz ujmujący wiersz. Świetny
technicznie. pzdr
tak, to prawda. po niektórych twoich wierszach po
prostu brakuje słów. wielki szacun :):):)
nic nie powiem,
bo grdykę ścisnęło wzruszenie
jedynie palec po klawiszach skrobie
jakże tu miłośnie...
jakże rozanielenie....
pozdrawiam z serdecznością
Przepiękny... Ja już pisałam nieraz pod twoimi
wierszami, że Ruda pragnie twojego szczęścia. Zapytaj,
ja to wiem. Jak się kocha to czyjeś szczęście jest
ważniejsze od naszego. To nie zdrada.
Pozdrawiam wzruszona do głębi :*)
Umarł król sonetu, ale sonet wciąż żyje w Twoim
pięknym wykonaniu.
Widać, że z serca z Miłości pisane. Serdecznie
pozdrawiam :)
Przepiękny sonet. Naładowany emocjami. Wzruszający.
Pozdrawiam :)
Wiersz ma tyle bólu i tęsknoty, że łzy mi wycisnął:-(
Wiesz, co- popłakałam się jak mała
dziewczynka.Wzruszyłeś mnie, bardzo.