Pamiętasz, było lato

Cudowny, złocisty wschód słońca rozpraszał mroki nocy. Wstawał upalny dzień z przeźroczystym błękitem nieba.
W oddali majaczył wielobarwny kobierzec utkany z kwiatów pokrywający zbocze. Z bliska można było podziwiać modre chabry i czerwone maki, ale z daleka dostrzegało się tylko niebieskawą mgiełkę. Pola wyglądały jak złocisto-pszeniczne morze.
Zagony owsa dojrzewały do żniw. Letni wiatr przechylał kłosy niedojrzałego żyta układając je w skomplikowany wzór. Pod wieczór ochłodziło się, a rześki powiew nucił łanom zboża niespokojną kołysankę. Za oknem szum drzew płynął przez zmierzch
jednocząc się z wiatrem wędrującym między nimi jak pokutujące dusze. Kiedy zamknęła oczy, natychmiast nawiedziły ją chwile, które spędziła w jego ramionach. Wspominała jak ją dotykał, czuła na sobie jego dłonie. Widziała oczy w kolorze bursztynu w łagodnym półmroku, kolor miedzi przy blasku świec. Żywo pamiętała każdy szczegół miłosnego aktu. Umiał sprawić, że eksplodowała na drugą stronę raju. Przy nim wyzbywała się resztek zahamowań, zatapiając wzrok w jego oczach ruszała na samą krawędź upojenia zmysłowego. Teraz w samotności otworzyła się na muzykę, słuchała Bacha. Piękne, skomplikowane i romantyczne tony Suity G - dur, pomogły oderwać się od rzeczywistości. Umysł się wyciszył, zatopiony w spokojnych falach muzyki.
Długo leżała w ciemności, z sercem rozdartym tęsknotą. Za oknami w świetle lamp letni deszcz prządł błyszczące
nitki z chmur.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2011-07-13 Dodano: 2011-07-14 09:22:51

Ten wiersz przeczytano 1252 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie