Paw
popatrz na pawia
jak się ustawia
niezbity z tropu
stawia pióropusz…
a po murawie
tuż za tym pawiem
pięknem się raczy
tłum podziwiaczy
on się nie peszy
na widok fleszy
dumę rozpiera
każda kamera
i żaden znawca
nigdy nie sprawdza
co ma pod pachą…
co ma pod czachą…
gdy wzięcie ma się
są zdjęcia w prasie
cuda i dziwy
a widz szczęśliwy
czuje się błogo
czcząc jego ogon.
autor
anna
Dodano: 2020-09-16 07:39:41
Ten wiersz przeczytano 1453 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
forma mistrzowska, w Pani stylu. Podziwiam!
Fajnie o pawiu i nie tylko. Ludzie też lubią się
puszyć :))
Najpierw pomyślałem o piosence Dżemu. Bardzo fajnie
napisany tekst.
Pozdrawiam Ciebie Anno serdecznie ...
samo życie niekoniecznie tylko pawie
tak postrzegamy ten świat, na ile jesteśmy
przebudzeni, żeby zobaczyć, nie tylko widzieć, te
mylące nas znaki. Z przyjemnością odbyłam wizytę u
Ciebie. Pzd
Trafnie. Kierujemy się pozorami.
Wiersz super.
Zastanawiam się tylko jak długo będziemy odwiedzać
ZOO?
Pozdrawiam
Tu mieszka poezja,znam juz dobrze twoj
adres,Anno!Zaglądam.
Witaj,
iść za ogonem, a wtedy sie nie zginie...
W życiu jak w kinie.
Uśmiech i pozdrowienia./+/
Paw to celebryta w świecie zwierząt. :):)
czy to Paw jest sławny czy coś we jego ogonie?
Jak zwykle u Ciebie nie dość że pięknie to jeszcze
mądrze:))
Dobry przekaz wiersza Anno.
Super wierszyk z super puentą... Miłego dnia Anno :)