Paw
popatrz na pawia
jak się ustawia
niezbity z tropu
stawia pióropusz…
a po murawie
tuż za tym pawiem
pięknem się raczy
tłum podziwiaczy
on się nie peszy
na widok fleszy
dumę rozpiera
każda kamera
i żaden znawca
nigdy nie sprawdza
co ma pod pachą…
co ma pod czachą…
gdy wzięcie ma się
są zdjęcia w prasie
cuda i dziwy
a widz szczęśliwy
czuje się błogo
czcząc jego ogon.
autor
anna
Dodano: 2020-09-16 07:39:41
Ten wiersz przeczytano 1454 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
"Pycha pawia jest chwałą Boga" - William Blake.
Super!.
Wiersz dobrze napisany jak zwykle pod tym adresem, a
co do stroszenia piór, to nie tylko posiadacze pawich
piór je stroszą, bywa, że ci którzy mają je
niebiańskich barwach też patrzą się dumnie z góry na
innych,
widocznie mają pawią naturę.
Dobrego dnia Anno życzę.
Świetne!
Znakomita refleksja jakże podobnie zachowują się
niektórzy ludzie, pozdrawiam ciepło.
Paw ten ogon ustawia gdy się wnerwi też, albo dla pani
się wdzięczy.
My ludzie, też czcimy, zasłużenie czy nie.
I są tacy co to chcą.