Pielgrzymi
Jesteśmy pielgrzymami tego świata,
od narodzin podążamy drogą życia,
zwaną przeznaczenie. Niczym cztery
pory roku, rozkwitamy jak wiosenne
kwiaty, ciesząc się każdą chwilą.
Z roku na rok stajemy się dojrzalsi,
pragniemy kochać i być kochani,
poznawać świat i chwytać szczęście.
Wierzymy, że uda nam się spełnić
dziecięce, wyśnione marzenia.
Nie ma nic piękniejszego,
jak Wiara, Nadzieja i Miłość.
Te cnoty Boskie dodają nam sił
w pokonywaniu problemów
i dążeniu do wytyczonego celu.
Docierając do jesieni życia,
zbieramy owoce lata,
uciekamy w melancholię i zadumę.
Stając u progu zimy strudzeni bagażem
doświadczeń spowalniamy bieg.
Widzimy jak przez mgłę
obrazy wspomnień przeżytych lat
i cierpliwie czekamy na kres
naszej życiowej wędrówki.
/EN/
Komentarze (54)
Tak to życie ucieka, mija jak pory roku.
Piękny wiersz .
Pozdrawiam serdecznie
Witaj ELU!
Życiowe wersy...
Pogodnego dnia:)
Też czuję się takim pielgrzymem. Bardzo dobry tekst.
Pozdrawiam
Wspaniały wiersz religijny godny naśladowania. Na
emeryturze byłem
przez kilkanaście lat pielgrzymem
po sanktuariach w kraju i za granicą z wycieczkami,
jako wynajęty kamerzysta i fotograf do robienia zdjęć
i kaset 4 godzinnych. Byłem znanym i jestem
społecznikiem pracując od młodych lat dla narodu.
Piękna jest nasza wiara i nauki biblijne, oraz
głoszenie Przykazań, tylko zabrakło nam wykonywania
dobrych czynów i krzywa schodzi w dół
o czym świadczy stan istniejący
w kraju i na świecie. Pozdrawiam
Tylko kiedy tak się czeka można przegapić 'dzisiaj'.
Bardzo trafnie to ujęłaś.
Moc serdeczności przesyła Elżbiecie pielgrzym
(jesienny) Sławek. :)
Elżbietko, pięknie przekazałaś kolejne etapy naszego
życia...szkoda tylko, że ta droga, którą teraz
kroczymy jest tak mało radosna i nieco jakby mniej
kolorowa, chłodniejsza...uściski :)
"Celem mojej pielgrzymki jest zawsze inny pielgrzym."
-
- Olga Tokarczuk.
Pozdrawiam Elu, potwierdza się Twoja teza, że wszyscy
jesteśmy pielgrzymami którzy idą w to samo miejsce.
Tak wygląda życie zwykłego zjadacza chleba; bogatemu
diabeł dzieci kołysze a biednemu wiatr w oczy wieje,
jednym idzie jak z płatka a innym jak po grudzie.
Większość ludzi zdobywa świat według własnych reguł
ale jedno jest pewne, że wcześniej czy później skończy
się ziemska pielgrzymka i otworzą się bramy Królestwa
Niebieskiego z nadzieją na życie wieczne. Amen
Serdecznie pozdrawiam :)
Witaj Eluś:)
Zaczynam powoli myśleć o końcu wędrówki czasami ale
mam nadzieję,że to jeszcze nie ten czas:)
Pozdrawiam serdecznie:)
jakie prawdziwe są twoje słowa
Ach te życie przelatuje tak szybko
Trzeba składać dłonie w modlitwie
wtedy łatwiej uniknąć tego faktu
że potrafi przeciekać nam przez palce
Ładnie.
Ja jeszcze w lecie...
Pozdrawiam Elu :)
....czas tak szybko mija...dobrze że nie mamy czasu o
tym myśleć...pozdrawiam.
Ładnie zobrazawałaś słowem
ludzkie życie.
Pozdrawiam i miłego dnia życzę,