Pierwsza miłość

Twe oczka - pierwsza miłość, lecz już chwilę po tym
Zmieniłem obiekt westchnień, jako listek motyl;
Nie moja to wina, żem niestały w czułości,
Ni serca nawykłego już do rozwiązłości;
Nie miej mi tego za złe, gdyż umarłbym z głodu...-
A trzeba kilku kwiatków do zrobienia miodu.--

Twe oczka - pierwsza miłość... jednak zaraz chwalę
Bardziej: świeże, różowe ust twoich korale,
Których szeptu zefirem zechciałaś mnie musnąć -
Odtąd błędne serce nie mogło bez nich usnąć;
Następnie twe jagody - na nie patrzeć chce się! -
Wdzięczne, jakby skradzione raz w niebiańskim lesie;
Wtem pachnąca szyja mnie przyciąga (po zmroku),
Jako silny magnes na drobne pocałunki;
Ale włosy, które nos z kwiatami myli,
Wonią sprawiają, że nie pamiętam o szyi;
Wtem piersi jak magnes na milsze pocałunki,
Jemu włosy z szyją nie dotrzymują kroku;
Lecz zdradzam je z rączkami, których drobne dłonie
Koją każdą troskę, gdy gładzą spięte skronie;
A figura spotkana w każdym figur tłumie,
Jako najpiękniejsza zawsze figuruje
I nie daje wprzód jakimś rączkom, czy też dłoniom,
Które, kryjąc swą zazdrość, wdzięcznie się jej kłonią;
Gdy dotrę do figury, wtem, daję Ci słowo,
Zaczynam uwielbiać twe oczęta na nowo...

Oczka, usta, jagódki, szyję, piersi, włosy,
Szept twój - kolejno wielbię nie mając ich dosyć;
I przez to najdroższa, że obiektów jest wiele,
A każdy twa napawa dusza - mojej bratnia! -
Ja (choćbym chciał) uczucia przecie nie podzielę.--

Twe oczka - pierwsza miłość, ale nie ostatnia...

autor

kapreso

Napisany: 2017-05-18 Dodano: 2017-06-07 17:01:17

Ten wiersz przeczytano 1037 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie