Pierwsze spotkanie

Gdy Natchnienie spotkało swoją Muzę . . .

W półmroku jej przytulnego mieszkania
Szczęściem i miłością pijany
Płomieniem natchnionym
Raz migotliwym a raz skupionym
Figlarnie wspinając się na meble i ściany
We włosy czule wplątany
Ożywiając uśpione w zakamarkach cienie
Szyby w oknach przyprawiając o lśnienie
Roztrącając łagodne brzmienie ciszy
W objęciach wieczoru który właśnie przyszedł
W zapach kwiatów subtelny ubrany
Do szaleństwa rozkochany
Czerwienią wina się mieniący
Uwodzony spojrzeniami zawieszonego na niebie miesiąca
W niecierpliwych dłoni dotyku
W smaku nagłych pocałunków których bez liku
Przy muzyce ich pulsujących rubinowych serc
Tańczy blask zapalonych na stole stu świec

W półmroku jej przytulnego mieszkania
Trwająca całą wieczność chyba
Ulotna chwila się zatrzymała
Ich szczęściem i miłością do nieprzytomności pijana
I oni ubrani w myśli gorące
I w szeptane do siebie czułe słowa
I w bezpiecznych ramion szaty zdobione złotem
- spłoszony sen w zakamarkach pokoju dawno się schował -
Przy dogasających świec roztańczonych płomieniach
Wtuleni w siebie patrzą na to jak pukający do okien świt
Swoją łagodną twarz ich radością i zakochaniem odmienia


Robert Kruk, 02.03.2007r.

. . . zakołysał się ICH świat.

autor

Robert Kruk

Dodano: 2007-03-02 11:52:16

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie