Pierwszy dzień września
pamiętajmy...
Babie lato i wrzosy pod lasem...
To był pierwszy dzień roku szkolnego,
lecz tym razem bez szkolnych hałasów
i bez dzwonka na lekcje. Dlaczego?
Zamiast hymnu i pień apelowych
na galowo ubranych dzieciaków –
wycie syren – to alarm bombowy!
Odtąd życie w niedoli i strachu.
Wojna...Dzisiaj to tylko historia –
książka, której już czytać nie chcemy,
Film? – o ile obsada gwiazdorska,
bo zbyt bardzo brutalne w nim sceny.
Wtedy wszystko się działo naprawdę.
Ten, kto życie za Polskę oddawał,
często za tę nieziemską odwagę,
bohaterem po śmierci się stawał.
Święty Piotr Krzyż Walecznych przypinał,
gratulacje składali mu święci...
Krzyże zasług - na Monte Cassino...
Na Powązkach...Pod lasem...W pamięci...
Dla tych, którzy to piekło przeżyli,
nasze czasy są rajem na ziemi.
To przesłanie w świat nieśmy wraz z
nimi:
Nigdy więcej już wojny nie chcemy!
---
Babie lato i wrzosów fiolety,
pierwszy dzwonek i uczniaków pienia.
Apel w szkole i Apel Poległych...
Z pokolenia wciąż na pokolenie.
E_J
Komentarze (32)
Pięknie o tamtych wrześniowych przeżyciach.
Pozdrawiam.
Dzięki Bogu, znam tylko z opowiadań. Zadumałam się.
Wiersz bardzo na tak. Pozdrawiam
piekny wzruszajacy wiersz-pozdrawiam serdecznie
pamiętamy o tym wrześniu z historii opowiadań i oby ta
pamięć była przekazywana następnym pokoleniom ..ty to
pięknie przekazujesz w swoim wierszu
pozdrawiam;-)))))
Bardzo piękny refleksyjny wiersz.Znam z opowiadań i
nie zapominam . Pozdrawiam.
Piękna refleksja nad naszą historią.
Pamiętamy!
Pozdrawiam.
bez dzwonka i apelu w szkole,pouczające lekcja
pamięci,ukłony
Piękny wiersz i przykre wspomnienie które z roku na
rok w mediach się wycisza.Tych którzy przeżyli jest
coraz mniej i często żyją w zapomnieniu i biedzie.To
najbardziej boli.Pozdrawiam.
Piekny, poruszajacy wiersz.
Prawda jak my pieknie obok siebie wygladamy;)
Pozdrawiam Cie Ewuniu i za wizyty (pokrzepiajace)
dziekuje serdecznie:)
na prawdy piękny wiersz pozdrawiam serdecznie
Gdy strach zapanował nad światem..
Piękny wiersz Ewo, aż mam ciarki. Tak, jak napisała
Bożenka, znamy z opowiadań dziadków i historii.
Pozdrawiam serdecznie.
Pierwszy powinień być wielobarwnymi pieśniami owoców
wysmarowany.
Piękny wiersz, oby nigdy więcej! Pamiętajmy i czcijmy
Tych, którzy polegli. Wzruszyłam się.
Dziękuję za przypomnienie.Piękny wiersz. Cieplutko
pozdrawiam C