Pieśń tęsknoty

Dzisiaj publikuję jednocześnie dwa wiersze które powstały na potrzeby warsztatów Pierwszy wiersz otrzymał "Złotą Harfę w KPN

Pieśń tęsknoty /strofa saficka mniejsza, bez rymów/

Tak bardzo tęsknię za tobą codziennie,
nocą samotną wypłakuję oczy.
Wracam pamięcią do chwil najszczęśliwszych
w naszej alkowie.

Gdzie teraz jesteś - dokąd los cię wiedzie,
po których morzach samotnie żeglujesz,
czy wiatr pomyślny i przyjazna fala
do mnie cię wiedzie?

Pytałam gwiazdy - jednak nadaremno,
może mi księżyc w końcu dziś odpowie,
kiedy powrócisz do naszej Itaki
miłości moja.

Próżne me skargi, daremne pytania.
Powierzę morzu moją pieśń miłosną.
Niechaj Posejdon tęsknotę usłyszy,
odda mi ciebie.


Ty-y. dn: 12.03.2021 r.

/wanda w./


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&


Pieśń skargi /strofa saficka mniejsza poza warsztatem/

Powiedz kochany jacyż to Bogowie
w wód oceanach więżą twój żaglowiec.
Czym zasłużyłeś na tak straszną karę
i na rozłąkę?

Toż nasza miłość nie była występna,
wszak sam Kupidyn namaścił swą strzałę
zanim przeszyła, w jedność połączyła
samotne serca.

Powiedz mi miły, jaką wybrać drogę,
którą boginię mam błagać o pomoc,
jakowe dary złożyć na ołtarzach,
by cię ocalić?

Może Posejdon mą skargę usłyszy,
wzruszy się śpiewem i pieśnią rozpaczy,
gniew swój poskromi i w swej łaskawości
zwróci mi ciebie.

Całą tęsknotę, bezgraniczną miłość,
powierzę Gai - ona mnie zrozumie.
Wszak to bogini, kapłanka miłości,
więc nam pomoże.

Stoję na brzegu - choć morze wzburzone,
w dali żaglowce, jak białe latawce
płyną do portu na wzburzonych falach,
jednak nie twoje.

Żałości fala zalewa mą duszę,
z bólu, z rozpaczy harfa z rąk wypadła,
ucichły dźwięki, jak skarga żałobna,
serce zamarło.



Ty-y. dn: 12.03.2021 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-03-12 Dodano: 2021-05-10 00:01:28

Ten wiersz przeczytano 1894 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie