playback
unerwione włókna unoszą kurz
na wydeptanej ścieżce
z martwych powstaje beztroska
w twoich oczach - kosmos
i gwiazdy ktore dawno umarły
mrugnięcie powiek
echo staje się ciałem
autor
Donna
Dodano: 2017-07-29 05:35:35
Ten wiersz przeczytano 726 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Bardzo na tak Demoneczko
Melancholijna, dobra miniaturka .
Pozdrawiam serdecznie Demono:)))
Smutne, że te gwiazdy umarły,
a miniaturka jak to u Ciebie
Danusiu niebanalna.
Dobrej nocy i miłego lata życzę,
tak już na zaś:)
i niech echo trwa :)
Niesamowity wiersz.
W tym przypadku mrugniecie powiek jest jak dotknięcie
czarodziejskiej różczki.
Miło, że wróciłaś, pozdrawiam paa :))
Zagadkowy playback Danusiu...gdy echo staje się
ciałem...
pozdrawiam i dzięki
Bardzo ciekawie trochę tajemniczo
Być może się mylę ale odczytuję jako powrót do
szczęśliwych dni i przeżyć
Pozdrawiam serdecznie Danusiu :)
ciekawa miniatura Danusiu :)
serdecznie pozdrawiam, zasłużony + zostawiam
I znowu coś się odradza. Tak odebrałam.Z podobasiem.
Ech życie, jest jak my, jedną wielką zagadką. Podoba
mi się, a oczy to nasz osobisty kosmos. Pozdrawiam
serdecznie Demono:)))
jedne gwiazdy gasną inne zaczynają płonąć tak jak w
życiu
pozdrawiam
Ech, nie potrafię tak ładnie pisać
Pozdrawiam Danusiu:-)
Powraca cos czego juz nie ma
Przeczytałem Danusiu Twoje dwa ostatnie wiersze przed
chwilą i tak sobie myślę,że oba podobne choć inne:)
Pozdrawiam:)
Fajny wiersz, pozdrawiam :)