Płomienie miłości
Czy dusza utkana jest z puchu? Czy z marzeń? A może dusza to miłość?
Płomienie miłości
wystrzeliły miliardem
gorących iskier!
Rozpalających, trawiących
serce moje
Płomienie miłości
oblewają mnie
Nie ma mne,
jest Miłość moja
Płomienie miłości
do Ciebie ślę
Płomieniami dmucham,
żar ognia ogarnia Cię!
Języki ognia
pieszczą, rozgrzewają Cię,
ślizgają się i w Tobie zapadają
Języki rozkoszy
trzaskają w duszy Twej,
gdy płomienie miłości mej
w Twej zanurzają się
Płomienie miłości spotkały się
Huknęło miriadami błyskawic!
Grzmoty miłości ugodziły Nas
i porwały do gwiazd!
Płomienie miłości
płoną w Nas
po wieczny czas
i nie pochłoną nigdy Nas!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.