,,,płynne złoto,,,
... tańczą boso w rosie leśne anioły ...
gdy płaczą łąki o świcie
kropelki łez skrzą w słońcu
pod białym welonem mglistym
piękne budzi się życie
zapachem przywoła rzepak
kobierzec utkany w polu
drganie skrzydełek pod niebem
zapełnią się dzbany miodu
,,,,,,
Komentarze (34)
Pięknie. Milutko pozdrawiam.
Piękny wiersz
pozdrawiam
Przyroda to wdzięczny temat. A Ty opisujesz ją z
jeszcze większym wdziękiem.
Pięknie napisane, pozdrawiam:)
Słodziutki :o) Mniam.
Przepiękny majowy poranek, cudowny jak Twój wiersz.
subtelny i ciepły, czuję ten niepowtarzalny zapach
rzepaku...pozdrawiam serdecznie...dziękuję za ciekawy
komentarz.
Ładnie.
Pozdrawiam.
Uroczy,pełen zapachu wiersz,
bardzo miło się go czyta.
Miłego wieczoru Zuziu życzę:)
Ładnie. Peelka chyba jest pszczelarką. Wczoraj było o
lipowym, a dzisiaj o rzepakowym miodku:) Miłego
wieczoru.
Dziękuję za wprowadzenie w urzekający wiosenny
poranek. Pozdrawiam radośnie.
Ładnie namalowane, ten rzepak jest piękny:). Miłego
dnia zuza n
Pozdrawiam serdecznie:)
obraz słowem malowany,,,pozdrawiam
To tak jak z improwizacją w jazz.Im mniej, tym
lepiej.Pięknie !!!Bardzo!!!
Lubię takie widoki. I miodek też. Piękne strofy -
pozdrawiam:))
piękny...nie tak wesoły w klimacie, jak romantyczny i
radosny!