Po cichu

w dzień śmierci ks. Jana Twardowskiego

odszedł tak cicho,
jak cicho przyszedł
z pokorą kulawą w kieszeni
zostawił wiele –
kałamarz i pióro,
pudełko szczerbatych grzebieni…

ogień w piecyku,
smolony pogrzebacz
widziały, jak siedział zgarbiony,
widziały, jak wiarę i miłość
chłonęły pożółkłe strony…

dzięki Ci, Ojcze,
za słowa tak proste,
za proste słowa miłości,
bo świat dzisiaj nie wie,
jak wiele potrzeba,
prostoty i Bożej radości…

autor

Micheasz

Dodano: 2007-02-25 09:30:09

Ten wiersz przeczytano 776 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie