Po kłótni

Po klótni

Wydawałoby się, że nic nie jest tak ważne, jak własna urażona duma
Dla niej postawilibyśmy wszystko na jedną kartę,
Każda kłótnia pozostawia drzazgę w naszych duszach,
Łaknących delikatnych muśnięć, pieszczot i czułości,
Ból po ostrych słowach, krzykach, zwątpienie w sens miłości.
...
Wciąż jednak po nocy w milczeniu, po braku dotyku, pocałunku porannego,
Zaczynamy dostrzegać pustkę w naszych życiach,
Przepaść pomiędzy nami nie wydaje się już być tak głęboka
Teraz cisza jest gorsza niż druga osoba.
Dlaczego nie możemy tak po prostu cieszyć się soba?
Dlaczego drobiazgi codzienności nas tak obciążają?
Czy nasza milość jest zdolna temu zaradzić?
Czy zrezygnowana odejdzie do innego świata?
Te pytania przepychają się przez milczące usta.
....
Nie znalazły jeszcze odpowiedzi w naszych zranionych duszach.

autor

Gorka

Napisany: 2011-08-19 Dodano: 2011-08-20 01:56:16

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie