Po mszy

Ile Matek tak jeszcze świętuje...

Przed nawą kościoła, klęcząc na kolanach -
Sine dłonie grzeje nad ogarkiem znicza.
Zamotana w frędzlach chusty poszarpanej,
wytarte paciorki różańca odlicza.

Dzieciaki wymarły, o niej Bóg zapomniał -
Chociaż serce wolniej już się w niej kołacze.
Gdy puszkę wyciąga, wzrok w posadzce kryje -
wstydzi się staruszka i bezgłośnie płacze.

Wierni ze święconką, przemykają chyłkiem
i się z rozgrzeszenia po spowiedzi cieszą.
Z pustym, szklanym wzrokiem szybko ją mijają,
bo się na śniadanie Wielkanocne śpieszą...

Może wam nastrój Świąteczny zaburzę ale jakoś mnie naszło po mszy...

autor

Stumpy

Napisany: 2017-04-17 Dodano: 2017-04-17 17:22:55

Ten wiersz przeczytano 938 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie