PO RĘCE KREW SPŁYWA...

Tnie swe ręce...
Sznyta jedna, za drugą...
Po ręce krew spływa ciemnoczerwoną strugą...,
która tworzy kałużę, na podłogę kapiąc...
Ona nadal to robi...
Na blizny nie bacząc!
Mówi, że blizny to jedyne co jej zostało,
że będzie się ciąć, chociaż by jeszcze bardziej bolało!
Jej zdnaniem to najlepszy sposób, by z życiem sobie poradzić...
By całe cierpienie i ból w sobie zgładzić.
Patrząc na gorzką krew zmieszaną ze słonymi łzami,
widać jej krótkie życie, splamione już problemami...
Nietolerancja ojca od środka ją wyniszcza...
Po dawnej, pięknej miłości zostały tylko zgliszcza...
Bardzo chcę jej pomóc, lecz nie wiem jak zrobić to...
Nie wiem jak wytłumaczyć, że kiedyś przeminie zło...

*...Nie warto... Wszystko się jakoś ułoży...! Zobaczysz...!*

autor

Malynka

Napisany: 2006-02-15 Dodano: 2006-02-18 16:31:05

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie