Pociąg Życia

Pociąg przejechał przez miejsce lat dziecinnych.
Tak szybko, że nikt nie zauważył.
Miał być punktualnie,
Ale czas zatrzymał się w miejscu jak ślady na śniegu.
Pędził tak szybko, że nikt nie zdążył wsiąść,
A zmarznięte usta nie zdążyły zaprotestować.
Miało być inaczej.
Miał jechać i jechać...
Tam gdzie muzyka szepcze zaklęcia,
Tam gdzie wielkie słowa powalają z nóg jak tradycja każe.
I tam, gdzie strach stoi za bramą dygocząc z zimna.
Mówią, że był iluzją bo nigdzie nie dojechał.
Nie!
On istniał naprawdę!
Przecież się wykoleił.
Ale w nocy, kiedy nikt nie widział.

autor

Danthar

Dodano: 2005-07-27 13:32:32

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie