Poczekam...

Zmierzam ku zachodowi
na falach gorzkniejącego dnia
z nadzieją na bezcenne krople
ciepłego jeszcze promienia
który purpurą okrywa duszę
jakby bronić chciał przed
nieuniknioną zimną czernią
która unicestwia wszystko
co piękne i niewinne...
Czy odrodzę się jeszcze
wraz z kolejnym dniem?
Czy strząsając z barków
wielkie ptaszyska zionące
pogardą i nienawiścią  dam
radę dzwignąć kolejny wschód?
Poczekam do rana...


...cierpliwość przysiadła obok
 uśmiechając się   z otuchą...

autor

maya7616

Napisany: 2016-07-27 Dodano: 2016-07-27 17:30:09

Ten wiersz przeczytano 1100 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie