Podzwonne dla ego
Wszystkim Twórcom, wszystkiego co lepsze...
na rubieżach pamięci
ongiś tak doskonałej
rozluźniły się więzy
nowe złącza powstały
symptomatyczny obraz
rozliczne wątpliwości
na korzyść świeżych uraz
powstałych w linii prostej
świat wydaje się inny
blaski wnet rodzą cienie
radość twórczo brzemienna
rozdaje czcze nadzieje
autor
molica
Dodano: 2023-10-29 13:41:58
Ten wiersz przeczytano 640 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Witaj Marysiu,
dziękuję ci za odwiedziny i bardzo trafne odczytanie
wersów.
Pozdrawiam.
I tak bywa. Powietrze samo schodzi lub jak ktoś
uszkodzi.
Witam Halszko,
miło mi, że i tu trafiłaś ze swoim komentarzem.
Serdeczności i uśmiech ślę dla Ciebie w wirtualną
przestrzeń.
Bardzo oryginalny tytuł i jakże trafne, świetnie ujęte
refleksje o życiu, przemijaniu i samotności.
Oby jednak nie wszystkie nadzieje okazały się czcze, a
blaski przyćmiły cienie:)
Tak, dokładnie jest, albo może być w przyszłości,
pozdrawiam ciepło Bożenko.
Świat się zmienia razem z nami. Pozdrawiam serdecznie.
Iwona
Jakże mogłabym o Tobie zapomnieć Moli :) Aż takiej
sklerozy nie mam :))) Miłego dnia kochana! :)
JoViSKO, canno - witam i pięknie dziękuję za pamięć.
Serdecznie pozdrawiam.
Świat czasami wydaje się inny.+
Pozdrawiam :)
Cokolwiek tworzymy, pozostawi ślad w pamięci
najbliższych przynajmniej na jakiś czas,
najważniejsze, że jest radość z tworzenia tu i
teraz...:)
Pozdrawiam serdecznie Moli
(P.S. zapraszam do kamyczkowego konkursu na blogu)
Witam wieczornych i nocnych Gości - miło mi było Was
gościć.
Dziękuje i serdecznie pozdrawiam.
bardzo jestem na TAK
Te urazy na lini prostej- ta fraza bardzo na tak.
Bo czasem bywa.
na plus
Refleksyjnie, życiowo bym powiedziała.
"...rozliczne wątpliwości
na korzyść świeżych uraz..."
Pozdrawiam serdecznie Moliczko:))
Poniewaz juz sie tak nie spiesze (jak kiedys),
zatrzymalem sie dluzej przy Twojej refleksji... +++
(10)
Serdecznosci lacze. :)