Poeta i Poeta
Poetom, którzy piszą o miłości.
Poetów ci nie brak. Otóż jeden zrazu
pisał o miłości: że pełna wyrazu,
i piękna, że wytworzyć najtrwalszą więź
umie,
że nikt jej i za nic nigdy nie zrozumie.
Cóż jeden był sonet, następny się
tworzył;
coraz większe talenty w swoje twory
łożył.
Raz podszedł był drugi do mędrca
wierszowania,
i spytał: "A przepraszam, a waćpan
zabrania
o czym innym pisać? Myśleć? Cóż to
przecie?"
On odrzekł: "Miłości nie straszne
zamiecie
i burze; rzecz inna wżdy się czasu boi;
to miłość utrwala, czymże ona stoi."
"Nie przeczę" odparł rozmówca "popatrz
jednak bratku
że miłość w dużej mierze zależy od
przypadku.
Miłość rani, zniewala, niszczy, gubi
ludzi,
niekiedy, jak ktoś zranion, najzwyczajniej
nudzi.
Pisać o niej ciągle - to sensu żadnego.
Nie widzisz nic poza nią, już świata
całego!
A tu się tak składa, że świat ten
istnieje
i w twojej poezji zwyczajnie gnuśnieje."
Komentarze (1)
Za dużo na pewno,ale można posortować troszkę i będzie
już o połowę mniej-tylko że bez miłości nie będzie
życie ciekawe,a poetom tym zabraknie innego tematu do
poezji - bo o czym innym pisać? Nie mają pojęcia..ale
należy im dać spokój-miłość przejdzie,zaczną o
życiu..wiersz ładny i choć nie pozorny - zawiera
głęboką treść..pomyślności..