O poezji
w wierszach metaforami wymawiamy
ważne przemyślenia w wersach litery
schylają się ku zrozumieniu
naszych przeżyć
jesteśmy jak poławiacze pereł
zanurzamy się w bezkresne wody
ku najgłębszym iluziom
wynurzonych z marzeń i snów
oceany swą głębią przerażają
i nasze myśli bywają niemiłe
toń czerni otumania rozum
nie zagłębiaj się unieś wyobrażnię
w przenośni popłyniesz falami
czasem huczą złowrogo lub cichną
ciało w nieważkości a dusza
ponad ogromem żywiołu
i jasność
świetlistość
oko duszy widzi
istotę miłości
jej ciepło ogarnia nas
jej czułość budzi nas
płyniemy w wzniosłe bez światy
poezją
Komentarze (27)
bardzo dziękuję
Sotek,WINSTON,fatamorgana7,anna,karat,ewaes...miłego
popołudnia Wam życzę
Poezja o poezji. Bardzo mi się podoba :)
Pozdrawiam :*)
Pisanie to zabawa,
jeśli radość sprawia!
Pozdrawiam!
poezja- to sposób patrzenia na wszystko dookoła i w
siebie.
Cała istota poezji. Bardzo ładnie.
Czytam - iluzjom i bezświaty.
Zastanowiłabym się też nad zbitką głosek w
przedostatnim wersie, może 'we wzniosłe', ale to Twój
wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Miło odwiedzić, przyjemnie przeczytać!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony!
Dobrze to ujęłaś.
Tak to właśnie wygląda.
Pozdrawiam:)
dziękuję anula-2 ,M.N,,i ja tak uważam..miłego dnia
Poezja to słowo klucz do uwrażliwiania dusz...
"Pisarz nadaje metaforze ciało, lecz czytelnik
duszę." - Georg Christoph Lichtenberg.
Pozdrawiam Damo.
dziękuję koplida..miłego dnia
Wiersz zatrzymuje na dłużej.