W poezji my oboje
Kusicielko podajesz rękę i znacząco moja
podnosisz
w skrzydlatym śnie, pięknymi oczyma
delikatnie prosisz
Wyjdźmy na szare pola jesieni, w jej
bezmiar świateł zorzy
Prowadzisz za rękę musimy przejść godzinę
północy
Dajesz mi ziarna i sypiesz je na moje ręce
obydwie
mówisz, nakarm miłość jak karmi się białe
gołębie
Spieszysz się by zdążyć nim sen skrzydłem
odfrunie
Szepczesz -nasza miłosna przyjaźń nigdy nie
zginie
Słowa dla Twojej radości złożył w bukiet
/Bolesław
-------------------------------------------
---------------
Odpowiedz: Dla nas dziewczyno słowa mojego
wiersza pisane do ciebie będą zawsze
aktualne i pozostaną długo jeszcze po nas w
poezji my oboje
/ Bolesław /
autor
slonzok
Dodano: 2020-10-04 08:07:02
Ten wiersz przeczytano 535 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Piękny wiersz (Dajesz mi ziarna i sypiesz je na moje
ręce obydwie
mówisz, nakarm miłość jak karmi się białe gołębie)
Herbata- brzmi pięknie.
Dziękuję.
Ciepła, tego po lewej stronie.
Dobrej niedzieli
Miło że wstąpiłaś w taką ulewę, usiądź proszę,wrzątek
wierszem śpiewa dając radość zapachowi herbaty
Dziękuję za uroczą opinię
Miłość obok przyjaźni jest jedyną rzeczą, uczuciem co
rośnie gdy się ją dzieli.
Jest ziarnem.
Dla Niej- pięknie.