Pole herbacianych roz
pole herbacianych roz
nad nimi cieple jesienne slonce
jak sen ktory nie przysnil sie
jak zycia kadr zatrzymany
byl wtedy zloty pazdziernik
mroz nieproszony zawital
pola i drzewa oszronil
nie oszczedzil tez roz herbacianych
te slabsze nie przetrwaly
pochylily glowy ku ziemi
plakalam
nie moglam patrzec jak umieraly
mowiles ze - to tylko kwiaty
deszcz za oknem dzdzem sypal
klonoy czerwienily sie lisciem
grales Gershwina
moje oczy lzawily
jestem slabym czlowiekiem
nad soba rozmyslalam
i uslyszalam jakby glos z boku
nikogo nie widzialam
nie jestes slabym czlowiekiem
jestes dobra i wrazliwa osoba
i w tym - jest twoja sila
Komentarze (22)
Miwiłem... ze to tylko kwiaty, teraz mówię...że to aż
WIERSZ.
warto być dobrą osobą - to ważne :) pięknei napisane
:)
No wlasnie, bo chociaz tak sie nie wydaje, to jednak
prawdziwa sila jest w dobroci i wrazliwosci...to jest
pozorna slabosc a pozory.. myla...Podoba mi sie:)
róże herbaciane są piękne, ale jeszcze lepiej słyszeć
że ktoś w nas wierzy. na tak.
piękny wzruszający wiersz
Tylko nie zawsze udaje się samemu wziąć w tą garść...
Poezja pomaga:) Muzyka pomaga:)
Ten głos miał rację. Kiedy płakać - to płakać, ale
zawsze trzeba wziąć się w garść.