Pomilcz ze mną
razem sobie dziś pomilczmy
przedwieczorną ciszą w sadach
bielą drobnych płatków wiśni
byś na powrót zapachniała
tak jak wtedy swoją wiosną
pierwszym majem pierwszym kwietniem
żebym zmierzchem bez słów błądząc
mógł odnaleźć dawną ciebie
i te wszystkie niemówienia
śpiewne chwile choć bezgłośne
by świat znowu nam wypiękniał
tak jak wtedy w naszej wiośnie
Andrzej Kędzierski,Częstochowa
18.01.2015.
autor
andreas
Dodano: 2015-02-12 16:42:36
Ten wiersz przeczytano 2065 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
Pięknie :o)
Tam gdzie miłość to słów nie potrzeba bo wystarcza
spojrzenia:) Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Milczenie zlotem i wcale nie musi byc krepujace ani
sprowadzajace burze, wlasnie pokazales to:-)
eh..zachwycasz:)
Piękny romantyczny wiersz. Pozdrawiam autora:-)
Pięknie...bo gdy się kocha to i milczeć jest pięknie:)
Ileż może łączyć dwoje zakochanych? Wszystko! A
najbardziej to, co niewypowiedziane:) - (tak myślę po
lekturze Twojego pięknego wiersza).
Pozdrawiam Andrzeju!
Bardzo ładny wiersz Andrzeju. Piękny i romantyczny.
Bliziutko wiosna, znów zakwitną nam czereśniowe sady.
pozdrawiam.